Heftige reactie op 3e onderhoudskuur

Afgelopen week is voor Eva heel zwaar geweest, niet alleen de zenuwpijn, maar ook buikklachten en abnormaal dik opgezette ledematen, alles het gevolg van de 3e Chemo onderhoudskuur,  extra kuren die moeten, omdat we nu eenmaal wachten op de beenmergtransplantatie, die nu definitief gepland staat,  en start met een opname op 12 april.

Eva is heel moe, en kan door de vele pijn slecht slapen, ook wij ondervinden hier heel veel zorgen van, want als je dochter huilt, dan is het onmogelijk om zelf te gaan slapen, het vreet aan ons, en neemt ons alle restjes energie weg. Eva is  best vaak ineens verdrietig, voelt zich dan alleen, denkt dat ze geen vriendinnen meer heeft, ook de onzekerheid van alles wat haar te wachten staat, maakt het voor haar heel moeilijk, ook wij hebben momenten dat je je wel zou willen verstoppen, zeker als je formulieren krijgt voorgelegd waarin duidelijk de risico`s van de komende behandeling worden omschreven ( kans op overlijden!) Wie kan daar als normaal mens nu  mee omgaan? Stiekem huil ik soms dan eventjes in mijnzelf, dat lucht op, en dan kan ik weer verder als (stoere) vader die (bijna) alles aankan, dat moet gewoon, een andere weg is er niet, en Eva heeft ons laatste restje positiviteit echt nodig!

Eva had woensdag ineens weer koorts, en toen Mirjam donderdag naar het ziekenhuis belde, wilde men toch wel dat Eva direct langs kwam voor een buikecho en ter verdere controle, hoe snel kan alles veranderen?, afgelopen maandag nog,  tijdens de wekelijkse controles in het Sophia ziekenhuis, wenste “onze” oncoloog ons succes in leiden en ze zei daar bij: tot over 3 maanden!, en 3 dagen later ben je al terug en zijn er grote zorgen. Het voelt zo fout als je verteld krijgt dat we direct hadden moeten komen bij deze hoge koorts, mischien wel onbewust, waren we bang, dat ze dan weer zou moeten blijven, in eerste instantie dachten ze aan een verstopt darmkanaal, en te lage eiwit waarden, maar na diverse controles mocht Eva toch mee naar huis, en hoorden we vanmorgen dat er problemen zijn met het functioneren van haar lever! weer totaal anders, en ongemerkt zie je al voor je, dat de transplantatie weer verder uitgesteld moet gaan worden, Ook de artsen waren enigszins geschrokken van de heftige reactie van Eva`s lichaam op deze 3e spoeling, ook al blijven heel veel dingen medisch verklaarbaar, het maakt het voor ons onvoorstelbaar zwaar. Chemokuren is pure vergiftiging, en zeker voor Eva, zitten we nu aan, of zelfs over de limiet.

Eva thuis met een dikke toet

Eva thuis met een dikke toet

Vandaag is het Goede vrijdag, en gedenken we dat Gods zoon Jezus voor ons zonden stierf aan het kruis, wat een onvoorstelbare liefde en opoffering is dat geweest voor onze toekomst!, Ik zelf ervaar dit alles heel dubbel,  want wat een strijd moeten wij leveren samen met Eva, toch is het totaal niet te vergelijken met wat Jezus onze redder voor ons heeft gedaan. Wat onze persoonlijke toekomst ook zal wezen, wij kunnen nu, met wat voor zonden dan ook, altijd bij God onze vader terecht, Zijn zoon maakte dit voor ons allemaal mogelijk.

Ik wens iedereen fijne paasdagen, (het feest van de opstanding), en de Zegen van God onze Vader.(en natuurlijk een beetje extra rust!)

 

Wim

Comments are closed.