Eva is vannacht geopereerd, waarbij onder narcose 3 x een katheter is ingebracht, 2 maal van haar blaas naar haar nieren, en 1 maal van haar blaas naar buiten, verder is er direct tijdens deze operatie een verkennend onderzoek gedaan naar de status, waarbij goed zichtbaar was dat haar blaas flink beschadigd was door het bestralen, en dat er veel littekenweefsel om de urine leiders heen zat, verdere info geeft een chirurg niet, en zullen we het moeten doen met deze informatie tot dat we de Oncololog weer spreken de komende dagen.
Opzich is de operatie goed verlopen, wel wordt je weer eens duidelijk hoe ernstig alles is als dit midden in de nacht moet gebeuren, vanmorgen was er direct verbetering zichtbaar bij Eva, was met name de pijn flink afgenomen, en was ook de urnine stroom weer goed op gang, juist dit is zeer belangrijk, wel zinkt de moed je in de schoenen als je aanhoord dat er diverse niet definieerbare activiteiten achter haar urine leiders zijn gezien, is de tumor weer gegroeid?, is er een nieuwe? wat een onrust geven dit soort uitspraken, je kan er niet van slapen, en daardoor ben je s`morgens weer gebroken. De rust die we zo graag haddden gehad voor een paar dagen, is ons weer niet gegund?, zoveel zorgen, zoveel onzekerheid of we nu wel kunnen starten met de tranplantatie? het is echt onmenselijk wat er momenteel allemaal gebeurd, toch gaan we er voor, want het moet! zojuist meld de diestdoende arts dat als het herstel zich zo doorzet, we met enkele dagen al weer thuis zijn?!, kan het nog hecktischer? maar positief! en dat hebben we hard nodig.
Komende nacht slaap ik weer in Rotterdam, en schakelen we maar weer over op het ritme van de afgelopen 9 maanden, 24 uur op en 24 uur af. De paasdienst vanmorgen in de kerk ging min of meer aan mij voorbij, blij zijn lukte gewoon even niet, zoals ik in de vorige tekst al schreef, alles is dubbel, ook Eva moet weer opstaan, mischien lukt haar dat niet in 3 dagen, maar we weten, juist met de paasdagen wel dat God onze vader er altijd voor ons is, en ons nooit definitief laat vallen, hoe moeilijk het nu ook is om je hier aan over te geven, het geeft wel rust, en die hebben we heel hard nodig.
Zalig Pasen.
Wim